Ja het is het nummer van Kiss voor alle duidelijkheid.
De zomer komt eraan, en dat betekent dat er heel veel optredens gepland staan.
En dat betekent ook dat we ons klaar stomen voor een super set en liefst met wat nieuwe nummers.
Verleden week kwam er de suggestie last minute om nog Kiss met I was made for loving you er in te steken.
En voor één of andere rare reden, kreeg ik echt stress, oei, ga ik dat wel kunnen spelen ? Technisch dan.
Vroeger was er geen YouTube waar je snel kan opzoeken hoe iets gespeeld wordt. Je kon een boek kopen met hopelijk de juiste akkoorden en noten of voor de rest op het gehoor.
En ik heb lang geleden es proberen het Kiss nummer te spelen en weer aan de kant gelegd. Tot nu...
 |
En twee dagen later was het repetitie en ik zei tegen mezelf: ok we gaan dat es 'proberen'. Groot was mijn verbazing dat het twee minuten letterlijk al in mijn vingers zat en het basically een 3 akkoorden liedje is (ok er zit een vierde akkoord om naar het refrein te gaan, maar kom). 3 akkoorden en dat is het. Ook de riff dus de 'tadaa tatada' is eigenlijk een extensie op het hoofdakkoord holistisch bekeken. En dat is het, niet meer.
Geniaal van die gasten, echt waar! Geniaal.
Nu mijn punt is, lieve lezer of lezeres, is dat mijn eigen 'denkpatroon' me tegenhield en ik mezelf wijsmaakte dat ik het niet kon en het een moeilijk nummer is.... op basis van iets dat ik geprobeerd heb toen ik 20 was...
En nu ben ik geen 20 meer.
Wat wil dat dan zeggen, Peter? Ewel dat ik jou en mij uitdaag wat er allemaal van 'denkpatronen' liggen in ons die ons tegenhouden, maar eigenlijk veel makkelijker zijn dan dat we denken ...